Depresja sezonowa

Depresja sezonowa
(Choroba afektywna sezonowa)

 

Depresja sezonowa (ang. Seasonal affective disorder, w skrócie: SAD) przybiera postać epizodów depresyjnych cyklicznie nawracających w określonych, stałych porach roku. Depresję sezonową należy odróżnić od klinicznej, w której zmiany emocjonalne zachodzą na głębszym poziomie psychicznym. Depresję sezonową dzielimy zazwyczaj na zimową i letnią, przy czym ta pierwsza jest dużo częstsza. 

Depresja sezonowa - to ciężka postać chandry lub przygnębienia, występująca w miesiącach zimowych. Przygnębienie nazywane klinicznie subdepresją  lub skąpo objawową  depresją sezonową. Występowanie depresji sezonowej jest związane z miejscem zamieszkania, konkretnie z szerokością geograficzną.

 

Depresja sezonowa związana jest z wrażliwością na niedobór światła słonecznego w miesiącach jesienno -   zimowych. Charakterystyczne w depresji sezonowej jest to, że wraz z nadejściem wiosny, chorzy często zaczynają odczuwać poprawę nastroju, odzyskują siłę, a apetyt wraca im do normy.

 

Po raz pierwszy termin depresja sezonowa jako diagnoza psychiatryczna została użyta na początku lat 80 - tych.

Objawy:

- wzmożony apetyt (szczególnie na słodycze i produkty bogate w węglowodany) często wieczorem i nocą;
- znaczny wzrost masy ciała;
- zmniejszenie sił witalnych;
- stopniowe wycofywanie się z życia towarzyskiego;
- nadmierna senność - hypersomnia, ospałość;
- problemy ze snem ( trudności z porannym wstawaniem i gorszy sen).
- drażliwość - skłonność do denerwowania się lub łatwego wpadania w gniew;
- anhedonia - niemożność przeżywania drobnych radości lub czerpania przyjemności dnia codziennego, unikanie przyjemnych sytuacji;
- brak motywacji, inicjatywy i siły do działania;
- apatia - utrata zainteresowań, zobojętnienie, brak troski o innych;
- niepokój - uczucie lęku i strachu;

- trudności z koncentracją uwagi;- poczucie beznadziejności, bezradności;- u kobiet nasilenie objawów zespołu napięcia przedmiesiączkowego;
 

   Charakterystyczne dla zachowania osób z depresją sezonową jest rozdrażnienie, spowodowane poczuciem przeciążenia codziennymi obowiązkami, co w połączeniu z niezrozumieniem przyczyny tego stanu prowadzi do znacznego wyczerpania.
    Dzieci również mogą cierpieć na depresję sezonową, w miesiącach zimowych mają problemy z porannym wstawaniem, z niechęcią chodzą do szkoły, gorzej się uczą.
     Chorym z depresją sezonową ciężko zmotywować się do działania i doprowadzić sprawy do końca.

Leczenie:

-fototerapia i leki przeciwdepresyjne.